Scyntygrafia

Scyntygrafia jest badaniem obrazowym zaliczonym do medycyny nuklearnej, wykorzystującym izotopy promieniotwórcze. Polega na podaniu do tkanek i narządów organizmu substancji promieniotwórczych, a następnie na rejestracji promieniowania za pomocą detektorów umieszczonych nad badanym obiektem.

Nagromadzenie substancji promieniotwórczej w tkance lub narządzie oraz jej rozkład pozwalają na wyciągnięcie wniosków diagnostycznych. Dawka promieniowania, którą otrzymuje badany, jest niewielka i stanowi, z małymi wyjątkami, zaledwie 5-10% dawki otrzymanej w czasie badań rentgenowskich.

Napromieniowane zostają głównie określone narządy, ponieważ podawane izotopy gromadzą się w nich wybiórczo. Badania izotopowe nie obciążają badanego, dlatego zakres ich wskazań jest bardzo szeroki.

W ten sposób najczęściej bada się tarczycę, a wynik pozwala ocenić poszczególne fazy jej czynności i przemiany hormonów, a także strukturę anatomiczną. Inne tkanki i narządy badane tą metodą to przytarczyce, płuca, wątroba i śledziona (drogi żółciowe), nerki i nadnercza, ośrodkowy układ nerwowy (mózg, przestrzenie płynowe), serce i układ kostny.