Środki cieniujące


Na rutynowych zdjęciach radiologicznych można uwidocznić elementy układu kostnego i powietrzne płuca. W celu odzwierciedlenia stanu anatomicznego wielu narządów wewnętrznych stosuje się odpowiednie środki cieniujące, silnie pochłaniające promienie X.

Środki cieniujące

Na rutynowych zdjęciach radiologicznych można uwidocznić elementy układu kostnego i powietrzne płuca. W celu odzwierciedlenia stanu anatomicznego wielu narządów wewnętrznych stosuje się odpowiednie środki cieniujące, silnie pochłaniające promienie X.

Największą grupę środków cieniujących stosowanych do badań jam serca, układu naczyniowego, dróg moczowych i żółciowych oraz w czasie tomografii komputerowej stanowią organiczne związku jodu rozpuszczalne w wodzie.

Preparaty jodowe można podzielić na niskoosmolalne i wysokoosmolalne. Pierwsze są lepiej znoszone przez pacjentów i rzadziej wywołują powikłania. Są jednak znacznie droższe od tradycyjnie stosowanych preparatów wysokoosmolalnych.

Po dożylnym lub dotętniczym podaniu środki cieniujące mogą być przyczyną niepożądanych reakcji, takich jak uczucie ciepła, swędzenie skóry, nudności i wymioty oraz zawroty głowy i krótkotrwałe pogorszenie widzenia.

Poważne powikłania są wynikiem reakcji uczuleniowych lub ciężkiego stanu ogólnego pacjenta. Szybkiemu usuwaniu kontrastu sprzyja dobre nawodnienie organizmu przed i po badaniu (zarówno doustne jak i dożylne).